- ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΦΑΣΑΣ |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μετά από 30 χρόνια εντατικής ενασχόλησης με το εκλεκτό θήραμα της φάσας, πήρα την απόφαση [μετά και την επιμονή του φίλου μου Νίκου Καββαδία], να μοιραστώ μαζί σας της εμπειρίες μου, όπως επίσης και κάποια επιστημονικά στοιχειά που ενδεχομένως να προκύψουν μέσα από το προσωπικό μου αρχείο!
Πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι αυτή μου η ενασχόληση δεν πρόεκυψε μέσα από βιοποριστικούς λογούς, αλλά από την επιθυμία μου να προσφέρω, άλλωστε μεγαλώνω όμορφα έχω ωριμάσει, φιλοσοφώ τη ζωή περισσότερο, ως πιο ψύχραιμος, πιο λογικός και λιγότερο παρορμητικός.
Τα άρθρα που θα προκύψουν θα φέρουν το ονοματεπώνυμο μου για προφανείς λόγους, διαφορές απορίες-ερωτήσεις που ενδεχομένως προκύψουν είμαι πάντα στην διάθεση σας, και εφόσον το γνωρίζω να απαντήσω.
Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΦΑΣΑΣ
Το μεγαλύτερο σε μέγεθος είδος της οικογένειας των περιστεριών [Columpidae]. Πολυπληθές είδος της Παλαιαρκτικης, που απαντάται στην Ευρώπη μέχρι και την Νορβηγία, στην Β. Αμερική, Β. Αφρική και Δ. Ασία. Μεταναστεύει προς νότο τους φθινοπωρινούς μήνες και επιστρέφει την άνοιξη. Στη χώρα μας [εκτός από κάποιους ντόπιους πληθυσμούς που υπάρχουν]έρχεται τον Οκτώβριο, όπου και διαχειμάζει μέχρι τον Μάρτιο.
Οι πληθυσμοί της Σκανδιναβίας και της δυτικής Ευρώπης ξεχειμωνιάζουν κυρίως στη Γαλλία και την ιβηρική χερσόνησο, ενώ της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης στην Ιταλία και την Βαλκανική χερσόνησο. Το μήκος της φτάνει τα 40 εκ. και το βάρος της τα 600 γραμμάρια.
Είναι δασόβιο είδος και τη συναντάμε σε σχετικά μεγάλα υψόμετρα. Προτίμα τα δάση πλατύφυλλων και κυρίως αυτά της δρυός και της οξυάς, όπου τρέφεται με τους καρπούς τους. Ο χρωματισμός της στο πάνω μέρος του σώματός της και το κεφάλι είναι γαλαζότεφρο, ενώ το κάτω μέρος του στήθους και της κοιλιάς είναι γκρίζο ανοιχτό.
Χαρακτηριστικό της γνώρισμα είναι οι δυο μεγάλες λευκές κηλίδες στις πλευρές του λαιμού, ενώ φέρει λευκές πλατιές λωρίδες στο κάτω μέρος των φτερούγων της που είναι ευδιάκριτες όταν πετά. Στον λαιμό της επίσης φέρει κηλίδες μεταλλικού πράσινου και ιώδους χρώματος. Στο κάτω μέρος της ουράς έχει πλατιά ανοιχτόχρωμη λωρίδα στη μέση και μια μαύρη λωρίδα στην άκρη. Τα ανήλικα άτομα είναι πιο σκουρόχρωμα χωρίς την χαρακτηριστική λεύκη κηλίδα του λαιμού.
Η τροφή της αποτελείται από σπόρους δασικών ειδών βελανιδιάς, οξυάς, σπόρους κωνοφόρων δέντρων, ενώ προτίμα και καρπούς δημητριακών όπως καλαμπόκι, σιτάρι κτλ. Γι αυτό το λόγο προτίμα κυρίως τα δάση που βρίσκονται κοντά σε κάμπο και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Κατά μικρό ποσοστό τρέφεται με διάφορα σκουλήκια και έντομα. Με την τροφή της λαμβάνει μικρά χαλίκια που το χρησιμοποιεί για το άλεσμα της τροφής της και την εξασφάλιση της απαραίτητης ποσότητας ασβεστίου για τον σχηματισμό των αυγών της.
Είναι είδος μονογαμικό. Αναπαράγεται τον Απρίλιο και γεννά δύο φορές το χρόνο από δύο αυγά που τα επωάζουν και οι δυο γονείς για 17 ημέρες περίπου. Τα μικρά τρέφονται με το λεγόμενο γάλα που παράγεται στη γούνα των γονέων τους. Μετά από ένα μηνά εγκαταλείπουν την φώλια τους.
Το μυϊκό της σύστημα είναι πολύ ισχυρό και μπορεί να διανύει μεγάλες αποστάσεις με μέση ωριαία ταχύτητα 70-80 χιλιόμετρων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι τροφικές απαιτήσεις της φθίνουν ημερησίως τα 50 γραμμάρια, αλλά όταν αντιλαμβάνεται την επιδείνωση του καιρού αυξάνει κατά πολύ την πρόσληψη τροφής. Όταν επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, τότε παρατηρείται μαζική προσέλευση των πουλιών στη χώρα μας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΑΡΙΣΑΒΙΔΗΣ
[ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙ ΛΕΩ, ΒΑΓΓΕΛΑΣ]