ΕΜΑ ΛΑΣΚΑΣ - ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ - ΑΣΦΑΛΗ ΙΔΙΟΓΟΜΩΣΗ
Μόνον εμείς σας ανοίγουμε τα μάτια με εξαιρετικά εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις και σας λέμε όλες τις πικρές και τις σκληρές αλήθειες

- ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΝΗΣΑΡΙ

Ήταν εκείνο το απογευματάκι στις 26 Δεκεμβρίου του 2013, όπου ο καιρός ήταν κάπως ασταθής και όπου είχα αποφασίσει να βγάλω το σκυλάκι μια σύντομη βολτίτσα για να τρέξει λιγάκι...με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να εκτονωθεί και έπειτα θα το έβαζα δίπλα μου στο σούρουπο, ώστε να περιμένουμε υπομονετικά μήπως και γίνει επιτέλους εκείνη η πρώτη μας ανέλπιστη και τόσο πολυπόθητη κυνηγετική κάρπωση με κάποιο υδρόβιο θήραμα ή νησάρι, διότι στην τοπική μας διάλεκτο η λέξη αυτή υποδηλώνει το παπί!

Αφού λοιπόν κάναμε όλα τα απαραίτητα και παράλληλα είχα μαζί μου και κάποιες μετρημένα βρωμαλευρομένες φωτοβολίδες, πιάσαμε εκείνη την σχετικά μικρή περιοχή όπου είχα βάλει στο μάτι και πλησιάζοντας σκέφτηκα ότι θα ήταν φρόνιμο να καθίσω κάτω από ένα μεγάλο δέντρο, ώστε να έχω και μια σχετική κάλυψη!

Εκείνη την στιγμή βέβαια, φυσούσε αεράκι και μετά από λίγο δεν άργησε να μας πιάσει η ψιχάλα, όπου βέβαια σκέφτηκα να κολλήσω στον κορμό του δέντρου, ώστε να έχω περισσότερη φυσική κάλυψη και χωρίς να περιμένω τίποτα το ιδιαίτερο, φρόντισα να προστατευτώ από το ψιλόβροχο και από το αεράκι...αφού έκρινα ότι ήταν ακόμη σχετικά νωρίς για την όποια ενδεχόμενη συνάντησή μας με κάποιο υδρόβιο θήραμα...

Τελικά για να μην φλυαρούμε άσκοπα και εντός των επόμενων λεπτών, άρχισαν να φτερουγίζουν πισώπλατά μας από το πουθενά και εντελώς απρόσμενα, τρία μεγάλα πρασινοκέφαλα αεροπλάνα και πλάναραν άμεσα ώστε να προσγειωθούν περί τα 30 μέτρα μπροστά μας και ακριβώς δίπλα από μια μικροσκοπική λιμνούλα όπου κρατούσε το ήδη λιμνιασμένο χωράφι!!!

Ενώ λοιπόν παρακολουθούσα την σκηνή της προσγείωσής τους, άρχισε να με πλημμυρίζει αναπάντεχα η σχετική αδρεναλίνη και σκέφτηκα αμέσως ότι πλέον μετά από τόσα χρόνια αναπάντεχης αναμονής, θα κατάφερνα επιτέλους να τουφεκίσω εκείνο το πολυπόθητο θήραμα, όπου στα μάτια μου φάνταζε με μικρό αεροπλάνο...ώστε να το καρπωθώ και έτσι κατέστρωσα άμεσα σχέδιο περικύκλωσης και βολής!!!

Άρχισα λοιπόν να περπατάω στις μύτες των ποδιών μου, κάτω από εκείνα τα χαμηλά κλαδιά του δέντρου όπου μας παρείχαν εκείνη την φυσική κάλυψη, χωρίς βεβαίως να γίνομαι αντιληπτός από τα πρασινοκέφαλα νησάρια και προσπάθησα να τα κοντέψω...ώστε να βρεθώ έτοιμος για καθαρή βολή στο καθαρό πεδίο, διότι δεν επιθυμούσα να τα τουφεκίσω από καθιστή θέση και πριν σηκωθούν και ανοίξουν τα φτερά τους, με αποτέλεσμα εκείνη ακριβώς την στιγμή να γίνει το αναπάντεχο γεγονός από το σκυλάκι, όπου εκτοξεύτηκε προς το μέρος τους, σαν πραγματικός πύραυλος και μου τα σήκωσε...

Ενώ λοιπόν το σκυλάκι μου σήκωνε και τα τρία αυτά πρασινοκέφαλα αεροπλανάκια, είχα ήδη καταφέρει να βρεθώ σε απόσταση βολής περί τα 20 με 25 μέτρα και αμολέρνω αστραπιαία ένα σμπάρο στο μεσαίο θήραμα με τρία άστρα τσοκ και αστοχό!!! Αμολέρνω άλλο ένα σμπάρο στο αριστερό και αστοχώ εξίσου και τέλος αμολέρνω το τρίτο και το τελευταίο σμπάρο στο δεξιό θήραμα  και αστοχώ εκ νέου, πράγμα όπου δεν ήθελα να πιστέψω με τίποτα ότι έχασα μέσα από τα χέρια μου και τα τρία αυτά αεροπλάνα και ότι δεν κατάφερα να καταρρίψω κανένα!!!

Σκέφτηκα στιγμιαία να τα βάψω μαύρα, σκέφτηκα να πετάξω το όπλο στις λάσπες, σκέφτηκα να ρίξω το φταίξιμο στο σκυλάκι όπου μου έδιωξε τα πουλιά...σκέφτηκα άλλα διάφορα και τελικά χωρίς να βρίσω, πήγα πίσω στο δέντρο όπου καθόμουν και φωνάζω το σκυλάκι για να το χαϊδέψω, όπως και έκανα, διότι άλλωστε για καλό πήγε και δεν μου έφταιγε το σκυλάκι όπου αντί να τουφεκίσω τρεις φορές το ίδιο πουλί μήπως και καταφέρω να το ρίξω...τουφεκούσα αλλού γι αλλού από την απειρία μου!!!

Τελικά με τα πολλά και εκεί όπου το φυσούσαμε παρέα με το σκυλάκι, χωρίς βεβαίως να μπορούμε να κρυώσουμε με κάποιο τρόπο το όλο θέμα, παρόλη την ψιχάλα όπου μας είχε λούσει και το δυνατό αεράκι όπου μας κρύωνε ακόμη περισσότερο...γίνεται εκείνο το ξαφνικό κυνηγετικό θαύμα έπειτα από μόλις λίγα μόλις λεπτά και χωρίς βεβαίως να έχει περάσει η ώρα της μπεκάτσας, βλέπουμε να πλανάρουν μπροστά μας περί τα πέντε με έξι κομμάτια, στο ίδιο ακριβώς σημείο προσγείωσης και επαναλαμβάνεται εκ νέου η ίδια κυνηγετική σκηνή...

Αμολέρνοντας λοιπόν τα γνωστά τρία σμπάρα στο μπουλούκι των θηραμάτων και έχοντας σημαδέψει προφανώς κάπως καλύτερα από πριν...είδα να καταρρίπτεται με το δεύτερο σμπάρο μια λαβωμένη φλυαρόπαπια και έτσι καταφέραμε να σπάσουμε οριστικά και αμετάκλητα την γκίνια!!!

Το σκυλάκι θα έπρεπε βεβαίως να ήταν δεμένο στο δέντρο εκ των προτέρων, απλά λίγο η απειρία και λίγο η αγάπη μου προς τον πολύτιμο αυτό συνεργάτη μου, δεν μου άφησε τέτοια περιθώρια επιλογής, παρόλο όπου γνώριζα ότι η κυνηγετική κάρπωση ενδέχεται να μην χωράει τέτοιους συναισθηματισμούς και τυχόν λανθασμένες βλητικές επιλογές...όπως και απεδείχθει περίτρανα κατά την συγκεκριμένη περίπτωση, έχοντας προβεί σε λανθασμένη επιλογή τσοκαρίσματος και φυσιγγίων...

 

 

Ακολουθεί η σχετική φώτο και το σχετικό βίντεο, καλά και ασφαλή κυνήγια σε όλους μας!

 

 

 






. . . . . . . . . . Επιστροφή στη προηγούμενη σελίδα . . . . . . . . . .






 

Σημαντική σημείωση και αποποίηση ευθύνης: Όλες οι αναγραφόμενες και όλες οι σχετικές πληροφορίες για τα Setup και για τα Φυσίγγια που σας παρουσιάζουμε μέσω του Web Site μας και μέσω του ιστοτόπου www.idiogomosi.com, αναφέρονται άκρως ενδεικτικά και μόνον για λόγους πληροφόρησης σε θεωρητικά πλαίσια! Σε καμία απολύτως περίπτωση δεν ενθαρρύνουμε την αναπαραγωγή τους ή την χρήση τους από τους αναγνώστες, εφόσον προηγουμένως δεν έχουν δοκιμαστεί σωστά σε κάποιον πιστοποιημένο βλητικό σταθμό και δεν έχουν προηγουμένως πιστοποιηθεί με τις αντίστοιχες πιστοποιήσεις ασφαλείας! Σας υπενθυμίζουμε ότι δεν είναι ίδια όλα τα κυνηγετικά όπλα και σας υπογραμμίζουμε επίσης ότι τα ίδια ή πανομοιότυπα κυνηγετικά υλικά, ενδέχεται να διαφέρουν ακόμη και αρκετά σημαντικά μεταξύ τους ανά διαφορετικές παρτίδες παραγωγής και όχι μόνον!