- ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΠΕΡΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ

Περασμένη Πέμπτη βραδάκι, λίγο μετά τις 9 τελειώνω με τη δουλειά μου και το μυαλό μου είναι ήδη στην πρωινή εξόρμηση του Σαββάτου για την αρχόντισσα. Ο καιρός δεν προβλέπεται καλός, αλλά ίσως προλάβουμε να περπατήσουμε για κάποιες ώρες στο βουνό. Θέλω να πειραματιστώ λίγο και να γεμίσω με την Α5S κάποιο setup με την πυρίτιδα PSB2 με μαλλινόταπα. Χαλάω 2-3 φυσίγγια και τελικά κλείνω σε κάλυκα Cheddite Cal.16, 68.50 χιλ., CX2000, 1.60 γρ. Couvette, μαλλινόταπα 10 χιλ., χαρτάκι μισό χιλιοστό, 28 γρ./Ν.6 (Μισή Χάραξη, Κωνική Χάραξη, Τρίτο Στάδιο Idiogomosi, Στροφείο IS2) στα 58 χιλ. Το άλλο πρωί δοκιμή σε χαρτόνι με ¼ τσοκ, μου φαίνεται αρκετά κλειστή για πρώτη ντουφεκιά μέχρι 22μτ.

Γεμίζω τελικά 4 φυσίγγια, 2 εφτάρια και 2 εξάρια στο 1.63 γρ. και πλέον η δοκιμή στην πράξη...

Σάββατο ξημερώματα στο βουνό στα 1000 μτ, επικρατεί αντάρα (έντονη ομίχλη), ψιλόβροχο και ελαφρύ βοριαδάκι. Όσο ανεβαίνω η ομίχλη πυκνώνει και δυσκολεύομαι να προσανατολιστώ ακόμα και σε σημεία που ξέρω καλά...δεν έχει νόημα να συνεχίσω... Κατεβαίνω χαμηλά σε ένα στερεμένο ρέμα, που μπορώ να δω καθαρά...αρκετοί ντοροί, αλλά μάλλον χθεσινοί...η ώρα περνάει, το τοπίο ξεκαθαρίζει...αρχίζω να ανεβαίνω ψάχνοντας το πλάι...δεν συναντώ τίποτα...φτάνω σχεδόν στην κορυφή...κοντά σε ένα μικρό βραχώδες κομμάτι με μερικά πουρνάρια. το ψάξιμο της σκύλας μου είναι έντονο...πλησιάζω για να πάρω θέση και στα 15 περίπου μέτρα δεξιά μου. ακούγεται το χαρακτηριστικό πέταγμα της πέρδικας κατά το ξεπέταγμα...μια ντουφεκιά με 7αρι και το πουλί “σβήνει” στον αέρα και πέφτει αρκετά μέτρα πιο κάτω στην πλαγιά Η σκύλα μου το απορτάρει...είναι ένας ωραίος κώτσος...δύσκολο να είναι βέβαια εντελώς μόνος του...ψάχνω πίσω από το ύψωμα...παντού ντοροί...φέρμα σε ένα κοντοπούρναρο και αμέσως πόντες προς μια συστάδα από κέδρα λίγα μέτρα παρακάτω...

Το πουλί προφανώς ποδαρώνει, χρησιμοποιεί την κάλυψη από τα κέδρα για να βγει στο πλάι και να φύγει...περνάω μπροστά από την φερμαρισμένη σκύλα και άλλο ένα πουλί πετάγεται οριακά πάνω από το έδαφος...λίγα μέτρα πριν εξαφανιστεί πίσω από τα πουρνάρια, προσγειώνεται με άλλο ένα 7αρι μέσα σε αυτά...η ώρα έχει φτάσει σχεδόν 11...

Είναι και τα 2 ωραία, μεγάλα πουλιά, όλο χρώματα, το γκρι του πτερώματός τους είναι στις άκρες ιριδίζον μωβ...κάθομαι σε ένα χαμηλό βράχο, βγάζω από την τσέπη μου και σπάω μερικά καρύδια...θέλω λίγο χρόνο να μπορέσω να βάλω μέσα μου, όσα έζησα…

Το κυνήγι μου αυτό το αφιερώνω στον Καββαδία και σε όλους τους πρωτεργάτες του IDIOGOMOSI, που με τις γνώσεις τους μας κάνουν κάθε κυνηγετική εξόρμηση ακόμα πιο γεμάτη από εμπειρίες και συγκινήσεις…

 

. . . . . . . . . . Επιστροφή στη προηγούμενη σελίδα . . . . . . . . . .