- ΦΕΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ BESY

Ήταν Τετάρτη 17 Νοεμβρίου του 2010 και με κακή ψυχολογία, λόγο του ότι χάναμε το σκυλάκι μας το μεγάλο, δηλαδή της Siba όπου μας είχε τυφλωθεί και ήταν στα τελευταία της...αποφάσισα να βγάλω την Besy και να πάμε για λαγό, με την ελπίδα ότι θα καρπωνόμασταν και θα φέρναμε το θήραμα στο σπίτι, ώστε να το δώσουμε να το χαρεί και το σκυλάκι, όπου εντός ολίγων ημερών, θα μας αποχαιρετούσε οριστικά πλέον!

Βέβαια εκείνη την ημέρα είχα κλείσει και τηλεφωνικό ραντεβού μέσω email, ώστε να δεχθώ ένα σημαντικό τηλεφώνημα από τον κύριο Luca, ιδιοκτήτη μιας φημισμένης Ιταλικής εταιρείας κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων, αλλά αυτό το είχα παραμερίσει απλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου και είχα προσπαθήσει να επικεντρωθώ στο κυνήγι μας, δεδομένου ότι διαισθανόμουν ότι το πεπρωμένο θα μας έφερνε εκείνη την απαραίτητα πολυπόθητη κυνηγετική και αποχαιρετιστήρια κυνηγετική κάρπωση!

Αφού λοιπόν είχαμε κάνει την κλασική βολτίτσα μας και είχαμε πάει πάνω-κάτω και δεξιά-αριστερά, προς τα τέσσερα σημεία εκείνου του γνωστού κυνηγετικού τερέν, σκέφτηκα ότι θα ήταν τουλάχιστον απαραίτητο να ξαναπροσπαθήσουμε και να δώσουμε έτσι μια τελευταία ευκαιρία στην τύχη μας, ευελπιστώντας για τα καλύτερα και έτσι ακριβώς έγινε!

Στα μισά του δεύτερου περάσματος λοιπόν και εντελώς στα ξαφνικά σε ένα ανέλπιστο σημείο, αντιλαμβάνομαι ότι το σκυλάκι είχε φερμάρει εντός μιας χαμηλής κεδροβατσουνιάς και εκεί διαπίστωσα ότι το πεπρωμένο είναι πλέον προ των πυλών!!!

Τα υπόλοιπα και όλες οι σχετικές κυνηγετικές ενέργειες, έγιναν υπό ορισμένες λανθασμένες συνθήκες δικής μου κυνηγετικής απειρίας, υπό την μεγάλη ψυχολογική πίεση όπου δεχόμουν εκείνη την δεδομένη κυνηγετική στιγμή και υπό τον ήχο του κινητού όπου βρέθηκε να χτυπάει ενοχλητικά ακριβώς στο μέσο της φέρμας και λίγο πριν από την καθοριστική βολή...αναγκάζοντάς με να ακυρώσω την εισερχόμενη κλήση και να εκτεθώ έτσι - ευτυχώς όχι ανεπανόρθωτα - στην συγκεκριμένη εταιρεία, ώστε να επανορθώσω αμέσως έπειτα από την επιτυχημένη κυνηγετική κάρπωση!!!

Στο σχετικό βίντεο άλλωστε, φαίνεται καθαρά η ανυπομονησία μου και η σχετική απειρία μου, υπό την συγκεκριμένη περίπτωση αυξημένης κυνηγετικά ψυχολογικής πίεσης, όπου δεχόμουνα από πολλαπλές κατευθύνσεις και βεβαίως από το σχετικά μεγάλο ψυχολογικό στρες, αφού γνώριζα ότι δεν θα έπρεπε να χαθεί εκείνη η συγκεκριμένη κυνηγετική κάρπωση για κανέναν απολύτως λόγο, πράγμα που τελικά έγινε με την δεύτερη βολή, αφού είχα εσκεμμένα τοποθετήσει μόνο δύο φυσίγγια εντός του αυτογεμούς μου, ακριβώς για όλους εκείνους τους παραπάνω λόγους και όχι μόνο!

Δόξα τον Θεό, όλα πήγαν καλά! Το θήραμα πάρθηκε ώστε να δοθεί για εκείνες τις απαραίτητες στιγμές στην σκυλίτσα μας, όπου και μας αποχαιρέτησε οριστικά προς το τέλος του επόμενου μήνα, ενώ παράλληλα αμέσως μετά την βολή και έπειτα από τις απαραίτητα κυνηγετικές ενέργειές μου, επικοινώνησα τηλεφωνικά με την γραμματέα της εταιρείας και ζητώντας τους ευγενικά συγνώμη, τους ζήτησα να με ξαναπάρουν τηλέφωνο στις 19:00 ακριβώς, πράγμα όπου έγινε βέβαια από την μεριά τους και έτσι εκτός από εκείνη τη αξέχαστη κυνηγετική κάρπωση με μεγάλη ηθική σημασία, ήρθε και η αφιλοκερδής εποικοδομητική διαμεσολάβησή μου προς την εταιρεία αυτή και έτσι άνοιξε ένας ακόμη σημαντικός δρόμος για τους σκοπευτές-κυνηγούς συναδέλφους μας και επήλθαν έτσι τα όποια περαιτέρω θετικά αποτελέσματα!

 

Ακολουθεί η σχετική φώτο και το σχετικό βίντεο, όπου λόγο της έντασης και της κακής ψυχολογίας όπου είχα εκείνη την δεδομένη στιγμή, έκανα το ένα λάθος μετά το άλλο και είπα ορισμένα πράγματα όπου δεν θα έπρεπε να πω...αλλά όπως και να έχει, καλά και ασφαλή κυνήγια να έχουμε και μακάρι να μπορούμε να καταφέρνουμε πάντα να κρατάμε την ψυχραιμία μας σε κάποιες δεδομένες στιγμές!

 

 

 

. . . . . . . . . . Επιστροφή στη προηγούμενη σελίδα . . . . . . . . . .